Skip to main content

Moshi Monsters’dan, FarmVille’den ve hatta Neopets’ten önce, bir zamanlar sanal bebek olarak adlandırılan bir isim vardı: TamagotchiTamagotchi 1996 yılında Japonya’da yumurtadan çıktı, tarihi bir başarı hikayesi haline geldi. Tamagotchi hayvanları…







Moshi Monsters’dan, FarmVille’den ve hatta Neopets’ten önce, bir zamanlar sanal bebek olarak adlandırılan bir isim vardı: Tamagotchi
Tamagotchi 1996 yılında Japonya’da yumurtadan çıktı, tarihi bir başarı hikayesi haline geldi. Tamagotchi hayvanları hakkında karanlık bir şey vardı. Ölebilirlerdi. Aslında ölüm, pazarlamanın en önemli aracı görevindeydi. Ölüm korkusu Tamagotchi’yi bağımlı bir cihaz haline getirdi. Çocuklar, hayvanlarına oldukça bağlandı, onların iyi olup olmadıklarını kontrol etmeleri artık bir alışkanlık haline geldi. Bu başarının temeli, dijital hayvanların ihmalden ya da yaşlılıktan ölmeleriydi. Dahası, ölüm özelliği modern sanal bebeklerde, akıllı telefon aplikasyonları ya da Facebook oyunları olarak büyük çoğunlukta bulunmuyor.

Ölümsüz My Horse
Bugünün sanal bebekleri canlılığını sürdürüyor. Değişen tema, ihmalin dijital yaratıkların ölmemesi üzerine kurulu. “Hastalanırlar ama ölmezler” diyen Mindcandy CEO’su Michael Acton Smith, Wired.co.uk’a popüler Moshi Monsters hayvanlarını tanımladı. “Bunlar gibi daha gerçekçi tehditler, muhtemelen oyunu geliştiremez.” Hastalık yerine; Eeevamaria Halttunen, kendi oyunu Petra’s Planet’te yaratıklar için  farklı bir yaklaşım getirdi. “Bakıcıları onlara bir süre bakamazlarsa, onlar sıkılacak ve küçük bir tatile çıkacak” şeklinde açıkladı. NaturalMotion Oyunlardan Sorumlu Başkan Yardımcısı Barclay Deeming, iOS popüler oyunu My Horse’un yaratıcısı bu konuda hemfikir: “Oyuncunun hayvanlar için duygusal ilgisi, ölüm ya da hastalığın onun için oldukça üzücü olduğu anlamına geliyor.”
Şaşırtıcı olarak, Wired.co.uk’ye konuşan üç kişi de, oyunlarına ölümü eklemeyi tasarladıklarını açıkladı. Ayrıca, My Horse gibi oyunlar, örneğin sahipleri eğer hayvanlarına çok uzak kalmışlarsa özlediklerini belirterek; pop-up bildirimlerinin ve iPhone’daki hatırlatıcıların yaratıcı kullanımını gerçekleştiriyor. Bu durum bir soruyu ortaya çıkarıyor: bu ölümlü Tamagotchi’nin evi olan Japonya ile ölümsüz My Horse, Moshi Monsters ve Petra’s Planet’in evi olan Avrupa arasındaki kültürel farklılığın basitçe belirtisi mi?

Ölülerin günü
Yanıtı bulmak üzere, çocukların ölümden oldukça haberdar olduğu Meksika’yı düşünmeliyiz. Milli tatil olarak ölümü kucaklayan kültürde bile, sanal bebekler ölümsüzlükle kutsanmış durumda. Bu durum, ortada kültürel sorunun olup olmadığı sorusunu yanıtlıyor. Yanıt ise, olmadığı yönünde. Meksikalı oyuncak şirketi Distroller Genel Direktörü Daryn Fillis ise gerçek yanıtı söylüyor: Durum “Para’ya bağlı.” Mantıklı, örneğin; Tamagotchi oyununda ödeme önceden yapıldı. Sonrasında ölüp ölmediği önemsenmedi. İnternet sayesinde bu yeni iş alanları için sıradan oyunlar, Facebook ve iPhone’lar tamamen değişti. Moshi Monsters, ücretsiz oyun olmasına rağmen, daha zengin tecrübe isteyenlerin özel üyelik modeline ödeme yapmaları gerekiyor. Ücretsiz oyun olan My Horse da, iPhone’da aplikasyon üzerinden ikramiye satıyor. 

Hayvanlar evrim geçirdi 
Sanal bebekler ve tüm sıradan oyunların uzantısı için temelden farklı tabiat oluşturdu. Son olarak, bu durum belki daha zor oyunlarda da geçerli olur.
Ücretsiz oynama modelinin yükselişini (Electronic Arts’tan Peter Moore yeni açıklama yaptı: “Bunun gibi küçük miktarda olan para aktarımları her oyunda olacak, ama oyun ücretsiz olacak.”) tahmin etmek zorundayız, tehdit, risk ve ‘kaybetme’ konsepti GAME, DVD ve Sega Dreamcast’in yolundan gidecek.
Oyun dünyasında ön ödemeden sonradan ödemeye geçiş, Tamagotchi’den önce ve sonraya benzetilebilir. Ölüm ve tehditin pozitif PR kancası olarak görülen zamandan, ticari bir intihar olduğu zamana geçiş olarak da görülebilir.

(Kaynak: Wired)