MediEvil [İnceleme]

MediEvil’in yeri bende özeldir. Aslında “bende özeldir” diyerek çok kişiselleştirmeden şöyle de kurabilirim bu cümleyi: “PlayStation sahibi olmuş herkes için MediEvil özel bir yerdedir.” Çünkü, o zamanlar PlayStation sahibi herhangi birinin yolunun MediEvil’le kesişmeme ihtimali yoktu neredeyse. Hiçbir oyuna benzemeyen yapısı, ürkütücü dünyası ve sıra dışı kahramanıyla o yıllara kadar gördüğümüz, oynadığımız şeylere benzemiyordu. MediEvil, piyasaya ilk çıkışından tam 21 yıl sonra bizi tekrar huzursuz etmek için geri döndü. Şakacı bir huzursuzluk.

MediEvil, 100 yıl önce kötülerin kötüsü büyücü Zarok’u engellemek için savaşırken vücuduna isabet eden bir ok sebebiyle ölen şövalye Sir Daniel Fortesque’nin hikayesini anlatıyor. Fortesque ölse de, geride kalan ordusu Zarok’u yenmeyi başarıyor. Ama aradan yıllar geçiyor, Zarok geri dönüyor. Geri dönerken ölü ordusunu diriltmeyi ihmal etmiyor. Arada bizim baş karakterimiz Fortesque de diriliyor tabii. Ve Sir Daniel Fortesque olarak hikayemiz başlıyor.

MediEvil, 3D Platform oyunu. Lineer akan hikayede önümüze gelen düşmanları kesip biçip ilerliyoruz. Aralarda basit bulmacalar çözüyoruz, çeşitli platform engelleri aşıyoruz ve yine düşmanları ezip geçiyoruz. Basitçe, 20 sene önceki bir platform oyununun bize sunduğu oynanıştan fazlasını vaat etmiyor. Zaten MediEvil’in alameti farikası oynanışından ziyade yarattığı atmosfer. Oyunun içinde vakit geçirmek 20 sene önce de çok zevkliydi, şimdi de çok zevkli. Tim Burton filmlerinin dünyasına uzaktan yakından aşina olanlar, özellikle “The Nightmare Before Christmas” sevenler MediEvil’e kayıtsız kalamazlar. Korku komedi türünü gotik estetikle birleştirip, üzerine de bir tutam absürtlük bir tutam da ürperti ekliyor. Evet 20 sene önce neyse, 20 sene sonra da aynı etkiyi yaratıyor. (Tamam 20 sene içerisinde gördüğümüz binlerce şey, o etkiyi çok hafif azaltmış olabilir)

Oyunun oynanışıyla alakalı küçük bir paragraf notu iliştirelim. MediEvil’in bu remake’i o kadar aslına sadık yapılmış ki, oynanış bizi 20 sene öncesine götürüyor. Ve inanın bu o kadar da eğlenceli bir şey değil. Alıştığımız akıcı oyun yapısı burada olmadığı için, MediEvil’i oynarken gerçek anlamda geçmişi yad ediyoruz! Üstelik kamera hataları, aksiyon içerisindeyken oluşan buglar falan da aslına sadık kalarak halen devam ediyor.

Sir Daniel Fortesque, çeşit çeşit silah kullanabiliyor. Balta, kılıç, çekiç… Bir elinde de kalkanı var. İkili silah kombinasyonunda tam bir usta anlayacağınız. Dövüş mekaniğinin işleyişi oldukça basit, kalkanla korun silahınla saldır şeklinde. Silahlarımız oldukça eğlenceli bir çeşitlik gösteriyor. Kıyafetlerimiz de keza, ama onlar sadece kozmetik olarak konmuş oyunun içerisine. Bu da küçük bir burukluk yaşatmıyor değil. Kontrol noktaları… Kontrol  noktaları size küçük sinir krizleri geçirtecek, şimdiden uyarıyorum.

Sonuç olarak, MediEvil aslına son derece sadık olarak geri döndü. Bu öncelikle hayranlarını çok sevindirecek. Ama bu oyunu hiç oynamamış olanlar için, inanılmaz farklı ve eğlenceli bir deneyim vaat ediyor. Bence herkes bir kere oynasın bu oyunu. Sir Daniel Fortesque sizi asla üzmez.