Singapur’a taşınalı yaklaşık 70 gün oldu, uçağa atlayıp geldiğim zamanı hatırlıyorum. En çok düşündüğüm şey para işlerini nasıl yöneteceğimdi. Yanıma biraz dolar almıştım ve tabii ki Singapur dolarına dönmem gerekiyordu. Ayrıca kısa zaman içinde yapmam gereken ödemeleri nasıl yapacağımı düşünüyordum. Hikayenin gerisi şöyle;
· Havalimanında güvenmediğim bir kur üzerinden elimdeki dolarları yerel para cinsine çevirdim. Daha önce Türkiye’den alabilirdim ama koşturma içinde ciddi para kaybettim.
· Şanslıydım çünkü bankada çalışmanın faydası olarak hesap ve kartlarım hemen hazırdı ama havalimanından eve gidene kadar paraya ihtiyacım vardı. Singapur’un güzelliği şu; Uber ve Grab dışında tüm taksiler de zaten kredi kartı kabul ediyor hatta Alipay, Samsung Pay ve QR ile ödeme mümkün. Elimi cebimdeki nakit paraya sürmeme gerek kalmadı.
· Ülkede tüm e-ticaret imkanları var ama güzel olan ne biliyor musunuz? Taksiye bindiğim an UberEats’ın bana “Deniz hoş geldin. Eve gidiyorsun, eğer aksam yemeğini yemediysen eve varış zamanına uygun olarak şu yemekleri sipariş edebilirsin.” demesi. Size bunun ne kadar önemli olduğunu ifade etmekte zorlanıyorum. Havalimanından eve aç giden birine eve varır varmaz şu yemeklerden hangisi hazır olsun diyen bir yapı benim için gerçek ve insani bir ilişkidir.
· Ertesi gün işe geldim, her şey çok değişik tabii. O ayın planını hızla yapman gerekiyor. Hemen ziyaret etmem gereken 4 ülke var. Türk Hava Yolları en sevdiğim havayolu şirketi ama Singapore Air kullanan bilir, adamlar iyiler. Üstelik bir de uygulamalarını üye olarak kullanmanızı çok tavsiye ederim. Uygulama tüm seyahatlerimi uçtan uca planlıyor. Sadece uçak biletlerimi değil, her şeyi planlıyor, tavsiyeler veriyor ve ödeme yine tamamıyla sanal.
· Ve para göndermek. Adamlar çok ileri, o da çok kolaydır diye düşünmeyin sakın çünkü hiç değil. Asya’da para göndermek çok zor; alıcı tanımlamanın zorluklarından tutun, paranın online gitmemesine, sınır ötesi para yollamanın en iyi yolunun bir fintech’ten geçmesine kadar. 15 gün önceye kadar telefon numarasına para yollamanın mümkün olmadığını, Türkiye’de ise bankaların bunu 2004’te yapmaya başladığını bilmek de ayrıca düşündürücü. Sırf bu yüzden maalesef bu pazarlarda hala ‘çek’ kullanılıyor. İşe başladığım hafta gelen çek defterime bakışımı bir görmeniz lazımdı. Çek kullanımını babamın işi zamanında görüp, sonra hiç kullanmamış bir insan olarak tam bir şok anıydı. Ama yine nakit yok ve çek var en azından. Şükürler olsun ki ‘Pay Now’ servisini açtık ve artık para gönderimi de kolaylaştı.
Gördüğünüz gibi aslında nakitsiz topluma giden yolda adımlar atılmaya devam ediliyor. En önemli değişiklikler tecrübelerde oluyor. Mobilin içine girmiş hayatımıza paralel yaşamı daha iyi yönetmemizi sağlayacak akıllı önerilerle tecrübe anlamında gelişmeye devam ediyor. Diğer yandan Singapur dolarının tasarımından, kağıt kalitesine ne kadar güzel olduğunu da belirtmeden geçmeyeyim.
Son olarak, birçok yeni oyuncu cebinde parası olmayan adamın hayatına girmek için çaba sarf edecek. Herkesi çok heyecanlandıran bu konuda girişimcileri bekleyen en önemli konu besin zincirinin neresinde olduklarını iyi belirlemeleri. Önümüzdeki dönemde bu bir çok analizden çok daha değerli olacak.
Yorumlar