Türkiye’de ilk web sitelerinin çıkış zamanına dönüp baktığımda aklıma Madman dizisi geliyor. 1950’lerden 60’lara reklamcılığı anlatan bu diziyle dijitalin ne alakası var derseniz, aslında büyük benzerlik gösteriyor. 1950’lerin ortalarında büyük reklam ajansları TV’i henüz keşfederken organizasyonlarında TV ile ilgili birer kişilik ekipler kurmaya başlamışlardı. TV’nin reklam tarafında neler yaratabileceğinden emin olmadan 1 kişinin takibine bırakılan bu dünya sonraki yıllarda en önemli reklam kanalı haline gelirken, ajanslarda bu alanda çalışan ekiplerin sayısı yüzlere ulaştı. İşte Dijital de bu şekilde başladı. Önce 1-2 kişilik ekipler web siteleri yapmaya çalıştılar, sonra işlem yaptırılmaya çalışılan güvenli platformlar oluştu derken aynı Madman’de olduğu gibi bugünlere geldik.
İlk başladığımda babama anlatmakta zorlandığım işimin bugün sektörleri ve organizasyonları değiştirecek kadar büyük olabileceğini kestirmek çok zordu. Peki, bu noktaya nasıl geldik ve kimdir bu dijital şefler?
Müşterilerin ve alışkanlıklarının değişmesi sadece servis ve ürünlerin farklılaşmasını değil, onları yaratan ve yöneten ekiplerin de değişebilmesini gerektiriyor. Artık sadece pazarlama ya da teknoloji odaklı olmak yetmiyor, bunu organizasyonlarda değişimin bir parçası yapabilecek roller gerektiriyor. Dijital Şef kavramı son 3 yıldır daha popüler hale gelirken şirketler dijital dönüşümü sağlamak için bu rolü 3 farklı yoldan belirliyorlar;
1) Organik – İçerden dijital iş sahipleri: Dijital pazarlama ve iş geliştirme ekiplerinden,
2) Organik – IT’den teknik iş sahipleri: Ağırlıklı CIO’lar bu görevleri de götürdü,
3) Dışardan – Danışman, reklamcı: Reklam ve danışmanlık sektörlerinde dijitalle ilgilenenler
Bu yöntemlerde şirketin kendi anatomisine göre farklı avantajlar ve dezavantajlar oluştuğunu görebiliyoruz, ancak kritik olan konu Dijital Şefin görev tanımın ne olacağı ve kendisinden ne beklendiği… Beklenmesi gereken olmazsa olmaz şey “Değişim”. Eğer dijital şefi sadece dijital birkaç ürün yaratsın diye işe almak istiyorsanız hata yaparsınız. Bunun yerine organizasyonunuzu sürekli değişime taşıyacak kişi olarak konumlandırırsanız sonuçlarını zaten alırsınız. Değişimcinin olmazsa olmazıysa; iş ne olursa olsun dijital düşünebilmesi, teknolojik gelişmeleri çok iyi hissedebilmesi ve ne çok teknik ne de çok reklam gözüyle, işi değiştirmeye konsantre olabilmesidir.
Bugün Linkedin’den baktığınızda 2000’den fazla Dijital Şef pozisyonu görebilirsiniz. 2 sene önce bu sayı 100’ler seviyesindeydi; bugün her çeyrekte 100 yeni Dijital Şef listeye ekleniyor. Deloitte’un “Chief Digital Officer” araştırmasına göre 2020 yılında, dijital strateji kurum stratejisinin bir alt maddesi değil, kurum stratejisinin kendisi haline dönüşecek. Bu stratejileri oluşturmaları için yapılan birçok görevlendirmeden geçtiğimiz sene en çok ilgi gören Dijital Şef tabi ki New York Belediyesi’nin atadığı Rachel Haot’tu. Büyük bir belediyenin bile servislerini değiştirebilmek için bu tür adımlar atması konunun önemini bir kez daha ortaya koyuyor.
Kısacası bu pozisyon için;
1) Teknoloji, pazarlama, reklam ve iş yönetimini beraber yapabilecek,
2) Ürün ve servis değişimini tetikleyebilecek, tüm şirketi bu bakış açışı ile etkileyebilecek,
3) Dijitali herkesin işi haline getirebilecek ve dijital şampiyonlar yaratacak,
4) Sadece müşterilerin gördüklerini değil, organizasyon içindeki değişimi de sahiplenebilecek,
5) Değişimi temel amaç yapıp diğer tüm parçaları bunun bir aracı olarak görebilecek
Birinin görevlendirilmesi başarının temel noktası oluyor
Sonuç olarak; Dijital Şefler hızla yayılmaya devam ediyor ama bence dijital, dönüşümü tetikleyen en önemli araç olduğu için bugün bu rolden bahsediyoruz. Nasıl Uber ya da Airbnb gibi dijital doğan şirketlerde dijital gibi bir pozisyon yok ve işin içine gömülmüş durumdaysa, bunun zaman içinde diğer şirketler için de geçerli olması gerekiyor. “Chief Transformation Officer” yani Değişim Şefi dijitali de çok önemli bir araç olarak kullanan ve devamlı geliştirilen bir rol olmalı.
Yorumlar